Thursday, September 28, 2006

voltairehoy promueve ...mejor? ¿peor?...

Catarsis Ciudadana

El ciudadano consumidor de servicios

Una cuestión menor que se convierte en MAYOR por la “degradación” de una serie de Instituciones y Entidades (públicas y privadas), que no son lo que dicen ser, y utilizan al ciudadano común como moneda de trueque, si ello les conviene, y lo sitúan y ponen en bandeja (entre ellas,y de unas a otras... para que le den....). En el tejemaneje y regla en cadena del “yo te doy”,para “que tú me dés”...y vivir del “Presupuesto” ,y no poner en peligro la percepción de subvenciones desde el mismo, por fundamental que sea el abuso, el derecho ciudadano al que haya que obviar,...
Todas ellas, y a rebosar de los que se han subido al carro y en él hacen piruetas “ a expensas del Patrimonio Público" y ningunean con la mayor ligereza y desparpajo a personas, y familias de ciudadanos “unos cualquiera” en el consumo, uso y disfrute de multitud de servicios, tienen la boca llena del...: ¡ reclame ud. judicialmente! Una vez sí, y otra también. (A ya pocos se les escapa lo que esto significa)
¿Es simplemente el ciudadano (común),... contribuyente? Y un voto...?
En eso quieren convertirle.A eso quieren degradarle, llegado el caso.Los derechos civiles, se vacían de contenido, y la dignidad ciudadana... (sólo una mención en los escritos. Esa entelequia).
Al ciudadano lo necesitan, no civilizado, ...MEJOR ... : “domesticado”
Incluso,los profesionales (privados ) no quieren andarse en berenjenales...Dependen de que les aprueben ,o les faciliten, la gestión de tal o cual proyecto, de tal o cual procedimiento... El meterse en complicaciones “no les saldrá gratis”
Y si uno se posiciona, y afirma en la reacción de situar a cada cual, a cada quién, en su sitio si es necesario “a patadas conceptuales”, la cuestión básica para todos acaba en DAR UN ESCARMIENTO A LA INSOLENCIA (¡Hay que ver! , ¡ atreverse a tener derechos!)
¡Ah, la erótica del poder! ¡Decidir acerca de la vida y hacienda de los demás! Desde la mayor impunidad.(Se añora la figura del “desacato”)
Hay multitud de Entidades : Defensor del Pueblo, de la Comunidad Autónoma, del Ciudadano, con los departamentos correspondientes....: Oficinas, organismos, asociaciones, ...federaciones,... . Multitud de listos que tienen el pesebre y ordeñe de la vaca en el Presupuesto y la “subvención”, la parte del pastel que se reparten es cuantiosa... .Pues llegado el caso,...”no tienen medios reales”, “dependen de la graciosa concesión que quieran hacerles, “les faltan medios técnicos”, ...¡Cualquier cosa! La responsabilidad está siempre en otra parte. Y la capacidad de decisión. Ellos se lavan las manos.
Sencillamente, al ciudadano común, le cabe la posibilidad de recurrir “al maestro armero”.¡A joderse tocan!
¡Cuidadín!

Para luego: ->Para el tratamiento del antedicho pandemonium

No es imprescindible,...¡no hay que inventarse ningún nuevo Partido Político!¡Con los que hay son suficientes! ¡Ninguna nueva asociación! Cada uno que siga en la suya

¡Se trata de no ser elemento pasivo de lo que nos echen!




¡Ciudadanos activos! Y en plenitud (Hay mucha maravilla en ello). Y obligar a cada quién, a cada "ente" a ser, lo que se dice que es
Sencillamente "operando" en todo momento para que resulte Imposible, que sean otra cosa. Como simples ciudadanos.
Esa (nuestra naturaleza y nuestra maniobrabilidad) podemos conseguir que sea su penitencia, y su Calvario.

Thursday, September 21, 2006

VERSIÓN PARA pulo vizoso

A que xogamos?... (Apuntamentos)

Querendo achegar "chaves" para o desenvolvemento da mellor configuración... instamos á montaxe da "patria" no FEITO HUMANO e apuntamos ameazas e connotacións:
...a perversión no equívoco uso da linguaxe...Exemplo:... ofendidos chamar "terrorismo" á rebelión dos acorralados en xenocidios de argumentación miserable, falaz e incluso no maior cinismo xa recoñecida como falsa, e non ó paso ó sangue e lumeirada indiscriminada de vellos, mulleres e nenos coa bestialidade (ou a beatitude) da guerra desatada dende poderes convencionais.
Están eles, e os colectivos comprendendo "ós uns", pero non ós outros. Afastémonos
... as relixións (todas) entre elas os nacionalismos... a exaltación das etnias... "graciosamente unxidas" a posicións de privilexio dende as que detraer parte do pastel a outras arrincoadas, ou no maior descoido ou inconsciencia. Aceptando o seu ninguneo
En xogo que de todos os xeitos a ninguén beneficia, pero que á humanidade cara a unha mellor estruturación convenlle abandonar. Para no ser un inútil xoguete de forzas absurdas.
[A colocación tamén de Fdez Ardavín:
..."o león do poderoso, afiando anda as súas poutas
sen pensar que ás formigas, cómenas as cigarras
e son logo as cigarras, carne para as formigas"...]
...?
Sinxelamente coa ciencia, e a tecnoloxía e a arte... e o esforzo, os seres humanos controlan, e modelan, á natureza. Progresivamente.
...o cidadán común, tan apremiado polas esixencias do cotiá, delegamos en entidades, institucións, asociacionismo... que abusan de nós, como, cando e canto queren. E nas que se multiplican espécimes e aproveitados, que nos rouban o seu significado, zugan o noso, promoven os máis ignominosos desvaríos (nos que nos involucran) e déixannos unha e mil veces en ridículo ante nos mesmos. Quitándonos ata caprichosamente a terra debaixo dos nosos pés.
...contra tales desmáns, chéganos con facer i exercer de CIDADÁNS XXI, simplemente entroncando cos CLÁSICOS (Grecia e Roma,...) , o Renacemento, o Enciclopedismo e a Ilustración,... onde os seres humanos fomos situando as maiores cotas de honra e de valor xeral.
Úrxenos aposentar o noso propósito, empuxe, esforzo e alento no desenvolvemento do Enciclopedismo e A Ilustración que se corresponden co noso século, e afastarnos e arredar a aqueles que se resisten a deixar á presa, responsabeis da maior Involución na historia da humanidade. O Ténebro (A Idade Media que durou todos sabemos canto en según que sitios, entre nos Hispania, e Hispano parlantes en xeral case ata nontronte e que ofrécesenos como " O mellor futuro". Para arrincoarnos nel). Pero xa o coñecemos.
Aquí está a tarefa. Que nos corresponde (a todos)

Saturday, September 16, 2006